Φίλε επισκέπτη του ιστολογίου μου, καλώς ήρθες!
Είχα ένα ιστολόγιο από τον Ιούνιο 2007 στο pathfinder με διεύθυνση math-telos-agras.pblogs.gr (Δείτε το διαδικτυακό αρχείο εδώ). Το pathfinder δεν ήταν μια παγκόσμια υπηρεσία φιλοξενίας ιστολογίων, όπως το blogspot, αλλά προερχόταν από την Ελλάδα και αυτό ήταν που με έκανε να συντηρώ εκεί το ιστολόγιό μου.
Από τις 10 Απριλίου 2018, η φιλοξενία ιστολογίων στο
pathfinder σταμάτησε κι έτσι –διαδικτυακός πρόσφυγας πια- αναγκάστηκα να αναζητήσω τη «στέγασή» μου στο blogspot, όπου είχα φτιάξει τον Φεβρουάριο 2008 ένα δοκιμαστικό ιστολόγιο που κρατούσα εν υπνώσει. Το ιστολόγιο στο οποίο αναφέρομαι βρίσκεται εδώ: https://agras1907.blogspot.gr/
Φιλοδοξώ σ' αυτές τις σελίδες να αναδημοσιεύσω προβληματισμούς και απόψεις που με βρίσκουν σύμφωνο ή έχω να διατυπώσω ενστάσεις. Δεσμεύομαι βεβαίως, να αναφέρω ΠΑΝΤΑ την πηγή. Βεβαίως, δεν θα λείπουν και αναρτήσεις με τις απόψεις, τις ιδέες και τους προβληματισμούς μου.

«Καθένας μπορεί να εκφράζει και να διαδίδει προφορικά, γραπτά και δια του τύπου τους στοχασμούς του». (Σύνταγμα Άρ. 14 παρ. 1)

Δευτέρα 9 Απριλίου 2018

Εσύ δε θα θυμάσαι, αλλά εγώ θα θυμάμαι...




Δε θα θυμάσαι, πώς έτρεχαν τα δάκρυα από τα μάτια μου όταν σε αντίκρισα για πρώτη φορά στην αίθουσα τοκετού. Ούτε  το φόβο μου για το άγνωστο την πρώτη φορά που σε κράτησα αγκαλιά.

Δε θα θυμάσαι, που κρατούσα τα μικροσκοπικά σου πόδια στα χέρια μου και γέμιζα τα ρουθούνια μου με τη μυρωδιά σου. Ούτε που ξάπλωνα δίπλα σου τα βράδια και σε έβλεπα να κοιμάσαι.



Δε θα θυμάσαι, το βλέμμα μου την πρώτη φορά που με κοίταξες στα μάτια και μου χαμογέλασες. Ούτε τον τρόπο που γέμιζες την καρδιά και την ψυχή μου με κάθε σου βλέμμα.

Δε θα θυμάσαι, πόσο περήφανα ένιωθα κάθε φορά που βγαίναμε οι δυο μας βόλτα. Ούτε τον τρόπο που έκανες να φωτίζεται η καρδιά μου κάθε φορά που ξεκαρδιζόσουν στα γέλια.

Δε θα θυμάσαι, τον υπέρμετρο ενθουσιασμό μου όταν έκανες τα πρώτα σου βήματα. Αλλά και ούτε τoν πόνο στα μάτια μου την πρώτη φορά που έπεσες και χτύπησες.

Δε θα θυμάσαι, τον τρόπο που σου χάιδευα τα μαλλιά στο κρεβάτι. Ούτε τις ιστορίες που σου έλεγα για να σε πάρει ο ύπνος.

Δε θα θυμάσαι, αλλά εγώ θα θυμάμαι. Και θα κρατήσω αυτές τις αναμνήσεις στην καρδιά μου για πάντα. Και για τους δυο μας.

1 σχόλιο:

koulapan είπε...

Χριστός Ανέστη ! Καλορίζικο και καλοτάξιδο το καινούργιο ιστολόγιο . Καλή δύναμη με δημιουργία να συνεχίσεις να εκφράζεις τις σκέψεις και τις απόψεις σου . Καλή εβδομάδα ! :)

Βούλομαι, εκφράζομαι και έτσι υπάρχω!

Δημοφιλείς αναρτήσεις των τελευταίων 30 ημερών.

ΔΑΚΕ Καθηγητών ΔΕ